(*) Toroslarda ,hemen kökünün üzerinden büyüyen ,son derece düzgün dallarından yaylalık baston,kuşlastiği çatalı yapılan , çiçek tozu ise dehşet kaşındırıcı olan bir AKDENİZ maki bitkisi…

Bu “İSYAN AŞKI”, açıkça ,misli görülmemiş bir yeni zamanlar başkaldırısının

da çırasını yakabilmelidir.

Bu “İSYAN AŞKI”, başta belediyeciler olmak üzere,cehennemin iyi niyetli yağlı kütükleri; şehir plâncılarına ,gôya mütaayitlere, artık hiçbir yerin yerlisi olmayan şehir sakinlerine ,sinekten yağ çıkarmakta uzmanlaşmış mahir mühendislere,yeteneksiz , çaresiz ve birikimsiz mimarlara ,en ufağından en irisine “KASABA” ruhunu portföylerinin en karanlık yerinde ihtiyatla gizleyen politikacıların , HALEN dur durak bilmeyen , SERİ çevre cinayetlerine karşı durmalı ve bunu ,ölümüne teşvik etmelidir.

Böylesine amansız bir sahiplenme duygusu yaratabilmelidir.

ALLAH rızası için bir evlek yeşillik bırakın şehrimizde (*)…

Hemen yukardaki dilek cümlemize,ilerleyen sayfalarda ,daha da kıvamlı değineceğiz ; ama mutlaka.

Bu, dur durak bilmeyen SERİ cinayetlere rağmen,ben, MUSTAFA KEMAL PAŞA’nın , ÇANAKKALE siperlerinde , en ölümcül bir düşman hücûmu esnasında ,askerlerine verdiği o inanılmaz , ufuk ötesine taşan “ Ben size ölmeyi emrediyorum” emir kipli  cetvel şaşmazlığındaki sözünün  özünü  , “Evet, ben şükür ki TARSUSLUYUM , yedi ceddim Tarsuslu ve inşallah benden sonra gelecekler de TARSUSLU olacaktır” murâd cümlesine dönüştürüyorum.

BİR ŞEHRİN RUHU VARSA ŞAYET

Bu ruh,”o” şehri digerlerinden ayrı kılan unsurları da bulmamızı bekler.

ÇAĞCIL zamanların güçlü , buzul yelleri gibi yakan soluğu,bütün şehirleri adeta birbirinin KARBON kopyesi ,ŞAHSİYET fukarası ,anlamsız yapı yığını  tusunamisiyle teslim almıştır.

Ruhunu, kalabilen ruhsallığını ,artık RANTİYELERE , // Dr. Faust-Şeytan eşitliğindeki veriler gibi // devreden şehirleri , birbirleriyle tokuşturabiliriz.

Mütayitlere, avemecilere,”rezidansçılara “ varlıksallıklarını  hiç de sıkılmadan  teslim eden “ o şehir eşrafının” teslimde kusur etmediği “ o şehir “  ZARFLARININ yani dış görünüşlerinin ,şaşılacak derecede birbirine benzediklerini görüyoruz.

Yani kişiliksizleşerek , parasallaşmak akıntısında yüzen sel artıkları  gibi …

Ancak bu “eşitlik” hali,” O şehrin yerlisini” ararken,bizi, hazin bir durumla karşı karşıya getiriyor.”O şehrin yerlisi”,artık sosyal bir kendiliğindenci , gerçek varlık olmaktan çıkarak,nadide bir arkeolojik “tarihi eser” haline dönüşmüş insan türüdür.

Bu hayıflanmalar,kara bir kırbaç gibi görünmez göklerimizde şaklar,şaklamasına da.

TARSUS ve biz , kimi kavî ve yoğun TARSUSLULAR,yaşadığımız merkez mahalleler itibariyle,nispeten ruhunu muhafaza edebilenlerden sayılmalıyız.

Yani yazın ,insanı çileden çıkaran sıcaklar vücûd bulduğunda, orta halli kıllı bağrını, hiç çekinmeden karpuz bostanı gibi açıp, dükkânının önünde ,oturduğu sandalyede bir eli sol baldırının üzerinde destek verirken, digeriyle sıkısıkıya avuçladığı mendilini ,ikide birde , boynundan akan terleri kurlamada kullanan,biz kavî TARSUSLULAR’DIR.

Bu sahnede ,küçük ama önemli bir ayrıntıyı unutmuşuz; mutlaka ayakkabıların ökçesine basılmış ve pantolun paçaları da, birkaç kat, diz yokarısına doğru çemirlenmiş olacaktır, muhakkak… 

Evet,farkettiniz değil mi! Harbi Tarsus konuşma ağzı  kullandım.

Eski GAMSIZ tarlasının girişinde şimdi, PAÇKA pastanesi var.Karşısı da YENİ MALİYE binası. İyi oldu.DSİ binası atıl halde idi ve en önemlisi , yeni yapı da eskisi gibi, yüksekliğini muhafaza etti.

MAHALLENİN ruhu , tadı ,anlamı bozulmamış.

MALİYE’nin  giriş kapısı ,275 sokağa bakar ,o da tren hattına.

İki sokak batıya doğru yürürseniz, köşe başında ( 277 sokak ) ,sizi ,zamanın NAFÎA müdürü ( bayındırlık ) Enver Sümer BEY’in evi  karşılar.Bu evde,zannederim iki sene oturduk.İlk mektebe yani ATATÜRK ilkokuluna ,bu evde başladım; 1961 sonbaharı.

Oğlu Timur Abi,Tarsus Amerikan 64 mezunu olup,  epeydir amerikada çocuk hekimi olarak çalışmaktadır.