Çok kötü bir KİTAP !

1. bölüm

Bir aşka tutulmuş olarak, yaşama bakmaya başlamıştık. İlk nefeslerde, bu aşkın nasıl bir duygu olduğunu anlayamıyorduk.Sanırım,yaşımız gereğiydi bu. Ama ,seviyor ve incitilmesini istemiyorduk.

Çevremizde, ailesi, kalburüstü zengin sıpaları olduğu kadar, akşam,sabah karnını nasıl doyurabildiğine, farkında olmadan şaşan çocuklar da vardı.

Sanırım bu görkemli , oylumlu birikimin en önemli kaynağı, mezun olduğum LİSE olsa gerektir.

O “liseye” getirip, hâlâ arkasında durduğum eleştiriler bir yana, farkında olmadan , PSİŞİK kılcal damarlarımızdan girip, ruhumuza , ANLAM  dünyamıza nüfuz eden, binbir renkli , “öğrenci” cümbüşüydü bu birikim.

Oturduğunuz sırada , omzunuza yaslanan,bubası su gibi zengin bir ETİLER sıpası olduğu kadar,önünüzde yahut arkanızda , kopup,geldiği bozkır köyü, ancak, bilmem ne kadar ÖLÇEKLİ askeri haritalarda,anca görünebilen bir kavruk, ANADOLU çocuğunun olması, olağandı.

Okulun,eğitim/öğretim ıstırabının panzehiri,bu denli, son derece geniş bir ufuk çizgisinde yaşayıp, boğazın dursuz,duraksız su üstü kıpırtısı ve baharları, pencereden gelen,kesme kristal gibi efsunlu kokusunun,insanı maymuna çeviren halinin,GALİBA , bir süre sonra,gerçek yaşama tercümesi ile açıklanabilir olmasıydı.

Hele de “ daimi” yatılıysanız, memlekete dair, ilerde başını sudan çıkaracak o kadar çok birikiminiz olacak ki. Şaşırıp,kalacaksınız.

Aaaaaaa ,bunları ben mi yaşadım,biz mi yaşamışız diye, sıra dışı bir  şaşkınlık,değer biriktirmiş duygu sarmalına, ister istemez sarılıp kalacaksınız.

“” Yakub’un” rüyası gibi !!??”

Ama bir farkla ki, Yakub’un gördüğü ileri sürülen  görüm ,gerçekten bir rüyaydı , hatta kendisi de, imgesel/ hayalî / düzmece bir kişilikti.Ne ki, kitleler, ustalıkla inandırıldılar.

  Ama siz, gerçeğin,kanıyla ,canıyla, ciniyle içinden,çıkageliyorsunuz ileriki yaşlarınıza ve öze dönmek,anlamak ve …

Sonra , sonra dönüp bir bakıyorsunuz arkanıza.Bir aşka bağlanmış olmanın, tereddüt kabûl etmeyen bir halle, şekillenmiş , keskin varoluşunuzu görüyorsunuz.

Sizi, oldum olası , OLAN ile OLMASI GEREKEN arasındaki, bitmek tükenmek bilmeyen, bir ruh savaşı tedirgin etmişti.Bunu biliyorsunuz.

Amansız, yok edici bir boşlukta , varlık sahasından çekilip,göz açıp,kapayıncaya kadar, ansızın  varlık sahasına dönüşünün, ızdırap dolu , nefes nefese yolculuğu.

Gözünüzü açtığınızda, size,sabit bir şekilde bakan, üst üste raflar dolusu bir kütüphaneyi anımsıyorsunuz.Ömrünüzün ,kimin,nasıl üflediği( şayet öyle ise ) meçhûl bir sorumluluk nefesi ile kendinize, bu rafların hakkı,ancak onlara sadık kalınarak, bilgi namusu ile ödenir,ödenmelidir fısıltıları ile geçmekte olduğunun ayırdımına varıp, iş başı yapmanız prizmasına , dört elle sarılmanızın zamanının geldiğini ,yüreğinizde duyuyorsunuz.