2. Öykü devamı...

Yaralı kaçağın , "O piç senden mi " çığlığıyla berbatı çıkan BÜYÜK MATEO, uyurgezer bir halde çiftliğe gelir.
Ortalıkda dolanan oğlu için,karısına,kısa talimatlar verir:
--- Kadın ,çocuğu yıka!
Karısını,gıkı çıkmadan "oğlunu "yıkar.
--En temiz elbiselerini giydir.

O arada , kendisi de,depoya gidip, en güvendiği filinta tüfeğini alır.
"Çocuğa da", kürek ve kazma almasını tenbih eder.

ATLI arabasıyla, çiftliğinin daha da kuzeyine, dağlara yaklaşırcasına tırısta gider.
Uygun bir yamaç bulur ve "çocuğa", mezar kazmasını söyler.
Mezara uzanan "çocuğuna", kilisede öğrendiği en son MERYEM ilâhilerini söylemesini ister.O arada çocuğu, " Baba, canımı fazla yakmayacaksın,değil mi " diye, mezarın içinde inler.
"Hayır oğlum, canını hiç yakmayacağım,merak etme" deyip, filintasını oğlunun alnına yaklaştırıp, bir kaç el ateş eder.
Mezarı kapatır,taş bile dikmez.
Döner,çifliğine gelir.

Karısına,"Kadın,arabayı al, kasabaya in,şu adrese git, ordaki oğlumuzu al,evimize getir" der...

--------------------------------------/--------------------------------------

1969,70 ders yılında , Tarsus amerikan,orta mektep 3. sınıfta , ingilizce okuma dersinde , hayran olduğum ders kitabı "" COUNTER POINT " te (( zıt/ tezat noktalar )) okuduğumuz bir parça.
Okumanın sonunda da ,şöyle bir not vardı: amerikalı yazar, 1800lerin sonunda , SİCİLYA adasını ziyaret ederken,bu öykü kendisine anlatılır. YAZAR, MATEO 'nun , 100 yaşına merdiven dayamış , bir kaç tane silah arkadaşını bulur ve onlara öyküyü teyid ettirir.Sonra amerikaya döner ve olayı öyküleştirip, ciddi bir dergide yayınlatır.
Bu sayede , amerikanın en imtiyazlı edebiyat ödüllerinden olan, PULİTZER ödülünü alır.

Şimdi bu gerçek öykü, o yıllarda henüz 13,14 yaşlarından olan bizleri, gerçekten çok çarpmıştı.
SINIFIMIZDA, dağla,yaylayla , feodaliteyle en fazla ben içiçe olduğumdan , öteki" şehir" çocuklarına oranla, benim içime işlemişti MATEO FELKANO...

ZATEN o hayran olduğum okuma kitabı, genç insanların hayata nasıl hazırlanabilecekleri konusunda , enfes okuma kesitleri içeren bir hazineydi.
Öyle 32 farz nedir, peygamberin yanındaki insanların giyim tarzları neydi gibi hayali , çöl laf salataları değildi.
GERÇEK, son derece samimi, sımsıkı insan sevgisi dolu okuma parçaları idi.

BU esnada, MİLLİ EĞİTİM bakanlığının , orta mekteplerde okuttuğu , TÜRKÇE okuma kitaplarında ise insani değerlere ait, ruhsal zenginlik katacak, yaşama doğru ve anlamlı bakabilmeyi içselleştirecek en ufak bir , değer içeren parça yokdu.

İçime ukde olmuş, iki okuma parçasının adını vermek istiyorum...

TAYMIS KIYILARI(*)

KARANFİLLER VE DOMATES SUYU

(*) Yazarını hatırlamıyorum.ANCAK yazı, londranın meşhur THAMES nehrinin kıyı şeridindeki gündelik hayatı aksettiren bir parçaydı.

Sonuç olarak, bizler ota,boka yaramayan işlerle , yaşıyor gibi yaparken, bir çöl adamı olan peygambere, "göz yaşı" geceleri düzenlerken, TÜRK milliyetçileri, yıllardır "iktidara yürüyüş geceleri," --- "şahlanış geceleri" isimli uyuşturucularla zaman pörsütürken...

PİRİNCE dinletilen kuranla , pirincin ne denli verimli olabileceğine kafa patlatırken...

Plüton'a dokuz yıl önce gönderilen NASA uydusu, kısa bir zaman sonra ,bize PLÜTON hakkında birinci el bilgi göndrecek...

UNUTMADAN...

SİZ batı alemine küfretmeye devam ediniz ,aman ha...

İkindi de yaklaştı, kulağınız ezanda olsun....