Uzun zamandır “yazı” yazmaktayız.

Yazı alanımıza yeni buyuran okurlarımız için, tekrar ediyoruz…

Efendim ilk yazımızı , 1980 yılının Mayıs ayında, TÜRK solunda ciddi bir gazete boşluğunu doldurma dileği ve gayretiyle yayınlanan DEMOKRAT GAZETESİ’nde yazmıştık.

BUGÜNE kadar…

Hiç kimseden ,yazı hayatımız/sürgitimizle ilgili olarak , en ufak bir “talepte” bulunmadık;aksine , az da olsa, tetikçilik yapmamızı isteyenler oldu , yaptığım TEVE programını ulusal çapta yayın yapan kanallara taşımak için , kimbilir, yardım etmek isteyenler çıktı.

Hepsini reddettim .

Bugün de olsa, yine  reddederim.

BİRGÜN…

ESKİ “” cehepeli” amcalar //  yaşasalar bugün 90,100 çekerlerdi // 20,30 yıl kadar önce , bir sohbette  bana , “ Gerçekte, ilimizden Atatürk’ün mebusu(*), deden Burhan Kemal olacaktı, fakat teveccûh yani yönelme , başkalarına doğru gerçekleşti” demişlerdi.

Ben de “atamızın” başına gelen “”bu ne haldır”” diyerek,  işin peşine düşmüştüm.

AMA önce ATATÜRK’ün mebusu nedir, onu kısaca izah edelim.

RAHMETLİYİ adam gibi kavrayamadığımız sürece , bu güzel insana tapınmakla , kendi kendimizi tatmin eder dururuz.Bir kere bunu kafamızdan çıkarmayalım.

ÖLMEDEN önce sağlıklı bir ATATÜRK tavrı görebilir miyim! AÇIKCASI, ümitli değilim.

Neyse.

ATATÜRK mebusu kısaca şudur…DÖNEMİN özgün / kendine has koşulları uyarınca PAŞA, kendince haklı olarak, seçim arefelerinde, denetleyebildiği vilayetlerdeki “seçkinlere” danışarak, aynen şimdilerde de “” SEÇİLDİĞİ(!)”””  gibi , ayağına pek de dolaşmayacak  mebuslarının tespitine çalışırdı.Bu şekilde arzu ettiği yasaların, sosyal ve hukukî değişikliklerin daha çabuk KAMUTAY’dan ( meclis) çıkabileceğini hesap ederdi.

 Şimdi ise TİRANLIK/ halifelik/ padişahlık  oynamak için …

ANCAK ve ancak , “”ŞİMDİ İSE  “” diye yazdığımıza bakarak , o zaman ile bu zamanı karşılaştırıp , “Haaa bak , RTE de aynen MUSTAFA KEMAL PAŞA gibiymiş , ne kızıyorsunuz adama “”çizgisinde TÜM RTE tutum ve davranışlarının hoş görülmesine işaret ettiğimiz falan anlaşılmasın.

SAKIN HAAAA…

AYRICA , “”SARI PAŞAMIN “” , icabında  nasıl KAMUTAY iradesine bağlı kaldığını , üstelik de SAĞ kesimden bir kalemin cümleleri ile OKUYUN…

Okuyunca , belki kimi  ŞEYTANLARIN beynine biraz kan yürür de , hafif bir AKIL bulışmasına vesile olurz, kimbilir.

O zaman ne mutlu bize…

BUGÜN , fırsat buldukça ATATÜRK’e , ağız dolusu hakareti marifet sayanlar, sevgili BEŞİR AYVAZOĞLU’nun , “” 1924 , bir fotoğrafın hikâyesi” adlı seçkin anlatısının 44 ve 45. Sayfalarını okurlarsa, o dehşetli adamın bile , KAMUTAY’ın “”iradesi” karşısında , üzerine ipek eldiven geçirdiği DEMİR yumruğunu(*) kullanamadığını, kullanmadığını  , hayretle görürler.

Ne dediyse odur PAŞA…

(*) Demir yumruk  “” isim tamlaması “” , sanırım ATATÜRK devrini, bir Fransız gazetecinin tasviri olsa gerektir. Belleğimde öyle kalmış.

Tabi burada GÖRMEK fiilinin , yalnızca GÖRME organımız vasıtasıyla yapılan bir eylem olmadığı  ÖZGE anlaşılmalıdır.

GÖRME  fiilinden kastımız , gözümüzle görebildiğimiz bir ifadenin AKLIMIZLA anlaşılır hale gelmesidir.

PEŞİNEN ağzı abur cubur DİN dışkısıyla dolu olanlar, tövbeler olsun bu gerçeği anlamazlar, anlayamazlar…

BUGÜN , “” dün dediğini bizzat ve şahsen unutup, ertesinde tepetakla aksini söyleyenler” için vermiyoruz bu örneği…

HANGİ birini ortaya getireyim ki!(1)

ONLARIN aklı , genellikle , ufak çor çocuğun göğrt bölgesine odaklıdır, MAALESEF…

NEYSE.

Dedemin zamanında da 1923-1950 , MEMLEKETİMİZİN her karışının   cennet mekân bir yer olduğunu iddia edemeyiz.

TARİHE “”nasıl baktığımızdır “” burada esas olan . DEDEMİN mebus olmaması veyahut olamamasını , “ eski cehepeli amcalar “, şu şekilde izah etmişlerdir.

“ Burhan KEMAL, parti bünyesinde , belediye dahilinde  sürekli araştıran , soru soran , hesap kitap talep eden bir büyüğümüzdü. Bu da , kimilerinin hoşuna gitmezdi.Önceleri adliye başkâtibi iken , iyice meşgûl olsun, öteye beriye karışmasın diyerek, kendisine EYTAM (*) müdürlüğü de verilmişti.””

(*) eytam MÜDÜRLÜĞÜ: Dul ve yetim maaşlarının “”ilde” çizelgesini tutan , onları ihtiyaç sahiplerine dağıtan kurum …

Bununla birlikte , dedikodu durmaz , dedemin EYTAM PARALARINI zimmetine geçirip, mal mülk edindiği ,daha sonra bu paraları yerine koyduğu iddia edilmiştir Tarsus’ta…

AİLENİN esas  varlığının , nenemin büyük babası üzerinden geldiğini tespit edip/anlamak  gerçeğine bile , aklı sıra tenezzül etmeyen , zamanın godoşları ,aynı bugünkü gibi , TÜRKÜN bitmeyen milli sporu olan,  BİRBİRİNİ  YEME konusunda yarışmışlardır .

Bu arada dedem de işine bakmıştır yani ADLİYE başkâtipliği ve çiftçilik…Haaa şayet DEDEM , zamanın godoşlarının iddia ettiği gibi çalıp, çırpmışsa, bugün bizlere aktarılan “ tarla takım, bağ bahçe “ acaba ne kadar olurdu.

Mukayese için , eski “” zaman” bağ bahçe sahiplerinin arazi varlıklarına bakınız, yeterli bilgiyi bulursunuz…

Bizimkiler mi! Özelden yazınız, tapu bilgilerini size ulaştırmaktan zevk duyarım…

AYRICA ve özellikle…

DÜKKÂNI kapatırken…

Bugün bize sürekli anlatılan TARİH, gerçekte ANADOLU halkının yani BİZLERİN tarihi değildir.

Peki nasıl bir tarihtir o zaman!

Bundan sonraki yazıyı bekleyin lütfen…